Straks, dan zal ik vrij zijn

Dan moet je blij zijn om wat ik vond


Want straks, dan ga ik reizen

Langs verre einders, voorbij de verste horizon

Morgen zal ik weg zijn, dan loop ik

Niet meer aan je hand

En toch moet je de dageraad niet vrezen

Ik zie je wel aan de andere kant



Ik weet wel: je voelt je verlaten

En je zal de wereld haten om zoveel verdriet

Maar dan komt de tijd en

Die zal ervoor zorgen

Dat je doorheen het duister

Weer schoonheid ziet

Misschien zal de pijn haar sporen laten

De blik in je ogen wat donkerder zijn

Maar een ding, een ding moet je geloven

Je zal opnieuw gelukkig zijn



Laat me nu los, hou me niet langer tegen

De last zou zwaarder wegen met elke dag

Ik weet de weg, ik weet waar ik heen wil

Weet dat ik thuis ben, dat ik op je wacht

Als je huilt, doe het dan om gisteren

Om de pijn die je, net als ik, hebt gevoeld

Maar als je lachen kan, lach dan om morgen

Lach naar het leven, want het leven is goed

Comments